Hmm Ze loopt midden in de zon, maar lijkt de warmte niet te voelen En het is lente in het bos, maar ze ziet nu geen bloemen bloeien En haar moeder had nog zo gezegd: Meid geef het de tijd T'is niet alsof ze niets wil zien, maar het kan haar gewoon niet boeien Hmm Ze is onzichtbaar ziek En niemand die het ziet En er speelt geen muziek meer in haar hoofd Voelt verdoofd Ze vraagt zich af hoe het zou zijn Of ze onzichtbaar zou kunnen zijn En of iemand haar misschien dan mist Ze heeft mensen om haar heen, maar alles voelt verdomde eenzaam Ze is haar pad al even kwijt, terwijl de rest weet waar die heen gaat En wat ze dan ook nog probeert, het lukt haar niet En alles wat dan tegen zit voelt twee keer, drie keer, vier keer zo diep Ze is onzichtbaar ziek En niemand die het ziet En er speelt geen muziek meer in haar hoofd Voelt verdoofd Ze vraagt zich af hoe het zou zijn Of ze onzichtbaar zou kunnen zijn En of iemand, haar misschien dan mist Ze is onzichtbaar ziek En niemand die het ziet En er speelt geen muziek meer in haar hoofd Voelt verdoofd Ze vraagt zich af hoe het zou zijn Of ze onzichtbaar zou kunnen zijn En of iemand, haar misschien dan mist En of iemand, haar misschien dan mist En of iemand, haar misschien dan mist En of iemand, haar misschien dan Ziet