40 jaar later, fucking 40 jaar later Sta je verslagen met je trouwjurk in je hand Nooit onbedekt durven dragen, dus met een vest omgeslagen En nu 40 jaar later, kom je erachter hoe dat kwam Hoe die eikel die zichzelf familie noemt Je gebruikte Hoe je jezelf misschien vertelde het was goed bedoeld En je schaamde Want je zou toch niet degene zijn, die families uit elkaar trekt Maar het doet nog wel het meeste pijn, achteraf, dat je er niks mee gedaan hebt Laat het een les zijn voor alle meisjes, alle jongens, alle mensen Voor het kenbaar maken en niet overtreden van de grenzen Laat het een les zijn En je pijn niet voor niets zijn Zolang verborgen, zolang geborgen In je lichaam, je hoofd en je hart Nooit uitgesproken, verzwegen, gebroken Wilde dat het er gewoon niet was Maar ik ben trots op je dat jij na verzwegen jaren Toch vertelt wat er was om nu te bewaken Dat er meer zijn zoals jij Veel te lang rondlopen met pijn En niet goed weten waarom zij Niet zichzelf durven zijn Laat het een les zijn Laat het niets voor niets zijn Daarom schrijf ik dit voor jou, omdat ik zoveel van je hou Ik wil dat jij opnieuw herstelt Jezelf zijn kunt in je vel Je bent een powervrouw, een voorbeeld voor zovele om ons heen Wat er met jou gebeurd is, daar kan niemand, niemand, niemand meer om heen Laat het een les zijn Oh laat het een les zijn