Βλέπω τις νύχτες πυρκαγιές από καρδιές που καίγονται όρκοι γι' αγάπες που θα ζουν παντοτινά Ένα ταξίδι ειν' η ζωή, καρδιά μου τ' άγνωστο σ' άγνωστο κυλάει και σαν την άμμο η χαρά, καρδιά μου μέσα απ' τα δάχτυλα περνά Τ' άγνωστο σ' άγνωστο κυλά στο πουθενά και χάνεται δέντρα ξερά που κατεβάζει ο ποταμός Τα λόγια φτιάχνουν φυλακές με τοίχους από ψέματα δε φυλακίζουν όμως έτσι τη χαρά Ένα ταξίδι ειν' η ζωή, καρδιά μου τ' άγνωστο σ' άγνωστο κυλάει και σαν την άμμο η χαρά, καρδιά μου μέσα απ' τα δάχτυλα περνά Τα λόγια ανάβουν φωτιές και οι καρδιές που καίγονται στάχτες αφήνουνε στο χέρι του καιρού Ένα ταξίδι ειν' η ζωή, καρδιά μου τ' άγνωστο σ' άγνωστο κυλάει το ίδιο ποτάμι δυο φορές, καρδιά μου κανείς δεν ξαναπερνάει Σαν τα νερά του ποταμού όλα κυλούν κι αλλάζουνε μέχρι η αλμύρα του πελάγου να τα βρει