Alles, Alles stort in,
Het verdwijnt
Wanneer het stof is neergedaald,
Zie ik wat overblijft
Meestal dans ik in regen,
Omdat ik weet dat het goed komt
Maar soms voel ik me bang voor de toekomst
Geniet van alles
Doe liever alles teveel dan te weinig
Maar soms lijkt het leeg als ik twijfel
Voel me Job met de vragen die hij stelde
Vrienden die me belde zo van pak het anders aan broer
Al die adviezen ik weet het is liefde
Maar alles wat ik los laat ben ik bang om te verliezen
Dus ik geef honderd
Leven zonder rust in mn donder
Op een dag is het allemaal voorbij
Dus bestorm me
En tegerlijkertijd denk ik
Al maar genieten
Pak je kleine meid vast en geen 100 in de liefde
Want straks is het allemaal voorbij wat dan?
Ik wil God, mn familie en de rest tweede rang
Dus ik bel haar op en zeg lief ik zie je straks
Dank God voor elke zegen die hij gaf
Alles, alles stort in
Het verdwijnt
Wanneer het stof is neergedaald zie ik wat overblijft
Het licht, het licht
Het licht dat nooit verdwijnt
Het licht, het licht
Dat altijd op mij schijnt
Als alles in stort en je vraagt waar is God
Als ik niks hoor zou ik dan als een kind worden
Zou ik stil worden?
Zou ik vertrouwen op de vader?
Zou ik me aan zijn woorden kunnen vasthouden?
Is alle druk dan van de ketel?
Geen moeten, geen regels, geen boete maar leven
Maar alles is zwart tot het stof neerdaalt
Het licht weer straalt, maar veel sterker dan eerst
Sterker nog ik merk het nu pas
Hoe erg ik me hechte aan de zekerheid
En hoe me dat belemmerde
En dan komt het besef
Dit is een kwestie van vertrouwen
Een kwestie van niet vasthouden
Ik denk aan de trouwdag en hou toch nog even
Vast aan de dag dat ik jou zag geboren worden
Om me heen wordt het leeg
Ik dank God voor het mooist dat ik kreeg
Alles, alles stort in
Het verdwijnt
Wanneer het stof is neergedaald
Zie ik wat overblijft
Het licht, het licht
Het licht dat nooit verdwijnt
Het licht, het licht
Dat altijd op mij schijnt
Pluk de dag
Morgen is niet gegeven
Wat zou ik doen als ik nog één dag had te leven?
Geen theater of goedkoop centiment
Gewoon invident, stil staan bij wie je bent
Zou ik de tijd doden om in bed te blijven liggen?
Tot de dood de tijd weg laten tikken
Of zou ik opstaan om de zon te zien opgaan
Tot mn laatste adem opgaan in de zonnestralen
Zou ik mn hand kapot slaan op de muur?
Omdat ik me kapot schaam door een leven zonder vuur?
Zou ik minder nochalant zijn
En zij niet belangrijk voor me zijn dank bewijzen?
Zou ik huilen van het lachen met mijn vrienden?
Zal ik de pijn van hen die huilen kunnen verzachten met mijn liefde?
En Jezus ontmoeten los van alle moeten
Hem eindelijk begroeten?
Als slaven vrije voeten?
Het licht, het licht
Het licht dat nooit verdwijnt
Het licht, het licht
Dat altijd op mij schijnt