แดดทอแสงคอยเธอมาสู่สถานีของสายลม
ผ่านผืนฟ้าพร้อมกันหน่อย ปุยเมฆน้อยใช้เป็นราง
เลขนาทีของนาฬิกา บอกเวลาเมื่อฉันมองใหม่
ค่อยสูดลมลึกไปให้ใจผ่อนคลายสักวัน
หรือเธอถูกฉุดและรั้งไว้ด้วยคำสั้น ๆ ว่า "อย่าเพิ่งนะ อย่าไป"
เธอสลัดทิ้งรักได้เลยหรือไง
ออกเดินทางสู่ฝันทันที เราต่างมีจุดหมายในใจ
ที่เวลาถูกเขียนเอาไว้ อยู่บนรถไฟของสายรุ้ง
อยากนั่งข้างเธอทุกนาที เส้นทางจากนี้ต้องมีกันไว้
ทิ้งทุกอย่างแล้วขึ้นมา นั่งออกไปพร้อมกัน
♪
เมื่อชีวิตต่างเคยชินอยู่บนดินผืนเดียวกัน
อาจจะมองเห็นแค่สิ่ง เชื่อว่าจริงแค่ที่เธอมอง
ระหว่างเราได้เดินทาง ผ่านขอบฟ้าแสนกว้างใหญ่
สิ่งดี ๆ รู้ตัวทันที โลกช่างแสนกว้างไกล
เธออยากจะไปพร้อมฉันไหม ไปลองมองอนาคตของวันใหม่
กอดอดีตเอาไว้จะเป็นเช่นไร
ออกเดินทางสู่ฝันให้ทัน รออีกคันไม่รู้เมื่อไร
ตกขบวนที่ฝันเอาไว้ นี่คือรถไฟของสายรุ้ง
เมื่อได้พบสิ่งที่ต้องการ ที่ชานชาลาปลายทางตรงนั้น
แล้ววันหนึ่ง ฉันจะย้อนมันกลับมาเหมือนเดิม
โน่น มานั่นแล้ว แล้วเธอก็มาได้ทันเวลาพอดี
ออกตัววิ่งพร้อมกันไป นับหนึ่งในบางสิ่งฉันรู้
นับสีบนสะพานคือ 7 สีรุ้ง
ออกเดินทางสู่ฝันทันที เราต่างมีจุดหมายในใจ
ที่เวลาถูกเขียนเอาไว้ อยู่บนรถไฟของสายรุ้ง
อยากนั่งข้างเธอทุกนาที เส้นทางจากนี้ต้องมีกันไว้
ทิ้งทุกอย่างแล้วขึ้นมา นั่งออกไปพร้อมกัน