Brennur hjart ár eftir ár Sálarspegilsins tár Í mitt logandi veraldarfár Ekkert ljós mun tendra Bálköstinn sem myrkrið hylur Í myrkrinu býr orka Andans hinsti bylur Í dýpstu skúmaskotum Svartmáluð gleðin húmir Og glottir, þakkar fyrir Allt sem ósagt lúmir Dýrðleg, svört og djörf Aungvum tálum dregin Því myrkursins er þörf Því er lýsir veginn