Vil du me lye eg kvea kan
Om einkvan nytan drengjen
Alt um han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Å det va Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Han la seg ned um joleptdagen
Å sterkan svevnen fekk
Vakna kji fyrr um trettandedagjen
Då folkji åt kjyrkjun gjekk
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Han la seg ned um joleptdagen
No hev han sovi so lengji
Vakna kje fyrr um trettandedagjen
Då fuglane skoke vengji
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Han vakna kji fyrr um trettandedagjen
Då soli rann i lie
Då sala han ut flotan folen
Han ville åt kyrkjun rie
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Presten stende fyr altari
Og les upp lestine lange
Olav set seg i kyrkjedynni
Fortele draumane mange
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Gamle menner og unge
Dei gjeve etti gaume
Alt med han Olav Åsteson
Fortele sine draume
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sovi so lengji
Eg la me ne um jolepdagen
Å sterkan svemnen fekk
Vakna kji fyrr um trettandagjen
Då fokkji at kjyrkjun gjekk
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev vori meg upp mæ sky
Og nedatt mæ havi svarte
Den som vil mit fotspor fydde
Han lær kji av blidom hjarte
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev vori meg upp mæ sky
Og nedatt med havsens grunna
Den som vil mit fotspor fydde
Han lær 'kji av bliom munna
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev vori meg upp mæ sky
Og nedatt på svarte dikji
Eg hev set åt heite helvite
Og ein del av himmerikji
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev fari ivi vigde vatnet
Og ivi dei jupe dalar
Eg høyrer vatn men ser de inkji
Unde jori so mune de fara
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg er so trøytt å færemo
Og inna so mune eg brenne
Eg høyrer vatn og fær de inkji
Unde jordi so mune de renne
For månen skine å vegjine felle so vie
Inkji neggja soten min
Inkji gjødde min hunde
Inkji gol dei ottefuglan
Der tottest meg vera underleg
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg va meg i auromheimi
I mange nettar å trå
Det veit Gud i himmerik
Kofår mang ei nau eg såg
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg kan noko av kvòrjom
Og difyri tikjest eg fro
Eg va longe i moldi mòka
Ha eg tott den dauen god
For månen skine å vegjine felle so vie
Fysste eg va i uteksti
Eg for ivi tynnyr mo
Sunde gjekk mi skarlakskåpe
Og neglan av kvòr min fot
For månen skine å vegjine felle so vie
So va eg meg uteksti
Igjenom den tynnyr-ring
Sunde gjekk mi skarlakskåpe
Og neglan av kvòr min fing
For månen skine å vegjine felle so vie
Kjem eg meg at Gjallarbrui
Ho henge so hågt i vinde
Ho er oll me gulli slegji
Å saum i kvòrjom tindi
For månen skine å vegjine felle so vie
Ormen høgge å bikkja bite
Og stuten stend midte på leii
Tri er tingji på Gjallarbrui
Og adde er gramme og vreie
For månen skine å vegjine felle so vie
Bikkja bit å ormen sting
Og stuten stend å stangar
Det slepp ingjen ivi Gjallarbrui
Som fedder domane vrange
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev gjengi Gjallarbrui
Ho er bå bratt og lei
Vassa so hev eg dei Våsemyran
No æ eg kvitte dei
For månen skine å vegjine felle so vie
Vai so hev eg dei Våsemyran
Der heve kji stade meg grunn
No hev eg gjengji Gjallarbrui
Mæ rapa mòll i munn
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg hev gjengji Gjallarbrui
Og der va krokane på
Men eg totte tyngre dei Gaglemyran
Gud bære den dei sko gå
For månen skine å vegjine felle so vie
So kom eg meg at vòtno dei
Der isane brunne blå
Gud skaut dei i hugjen min
Eg vende meg derifrå
For månen skine å vegjine felle so vie
Eg va meg i auromheimen
Og ingjen der eg kjende
Berre ho sæle gudmor mi
Med raudaste gull på hende
For månen skine å vegjine felle so vie
Så tok eg av på vetterstig
Alt på min høgre hònd
Der såg eg meg ti paradis
Det lyser ivi vene lònd
For månen skine å vegjine felle so vie
Der såg eg atte gudmor mi
Meg mune 'kji bet'e gange
Reis du deg ti Brokksvalin
Der skal domen stande
For månen skine å vegjine felle so vie
Kjem eg meg at pilegrimskyrkjun
Der va meg ingjen mann kjende
Berre ho gode gudmor mi
Mæ raue gull på hendi
I Brokksvalin der ska domen stande
Der kom færi noranti
Og den rei no so kvasst
Fyri rei Grutte Gråskjeggji
Alt mæ sit store brass
I Brokksvalin der ska domen stande
Der kom færi nordantil
Det tottest meg vere vesst
Fyri rei Grutte Gråskjeggji
Han rei på svartan hest
I Brokksvalin der ska domen stande
Der kom færi sunnanti
Den tottest meg vera best
Fyri rei sakte Såle-Mikkjel
Han rei på kvitan hest
I Brokksvalin der ska domen stande
Der kom færi sunnanti
Og den rei no so tvist
Fyri rei sankte Såle-Mikkjel
Og neste Jesum Krist
I Brokksvalin der ska domen stande
Der kom færi sunnanti
Ho tottest meg vera trå
Fyri rei sankte Såle-Mikkjel
Og luren undi armen låg
I Brokksvalin der ska domen stande
De va sankte såle-Mikkjel
Han blæs i luren lange
Å no skò adde såline
Fram fyri domen gange
I Brokksvalin der ska domen stande
Men då skolv adde dei syndesåline
Som ospelauv for vinde
Å kvòr den kvòr den sål der var
Ho gret for syndine sine
I Brokksvalin der ska domen stande
Det va sankte Såle-Mikkjel
Han vog i skålevikt
So vog han adde syndesåline
Burt til Jesum Krist
I Brokksvalin der ska domen stande
Eg såg meg einom drengjen
Den fysste eg vart ved
Liten småsvein bar han ti fangji
Og gjekk i jorda til knes
I Brokksvalin der ska domen stande
Kjem eg meg at manni dei
Og kåpa den va bly
Hass arme sål i dessum heimi
Var trong i dyre tid
I Brokksvalin der ska domen stande
Kjem eg meg at mònno dei
Dei bar på gloande jord
Gud nåde dei fatige såline
Som flutte deildir i skog
I Brokksvalin der ska domen stande
Kjem eg meg at bonno dei
Dei støje so hågt på glo
Gud nåde dei synduge såline
Ha banna burt far å mor
I Brokksvalin der ska domen stande
Kjem eg meg at Syslehusi
Der va trollkjeringan inne
Dei stoge kjinna i raudaste blodet
Det va so tung ei vinne
I Brokksvalin der ska domen stande
Der æ heitt i helvete
Heitar hell nokon hyggje
Der hengde dei pivi ein tjyrekjesli
Braut nedi ein presterygge
I Brokksvalin der ska domen stande
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve sko
Han tar inkji berrføtt gange
På kvasse heklemo
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve ku
Han tar inkji sumlug gange
På håge Gjallarbru
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve brau
Han tar inkji rædast i Auromheimen
For hòrske hundegau
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve kònn
Han tar inkji rædast på Gjallarbrui
For kvasse stutehònn
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve mat
Han tar inkji ræast i Auromheimen
Anten fyr hæ-i hell hat
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Sæl æ den i føisheimen
Fatige gjeve klede
Han tar inkji ræast i auromheimen
For håge kjellarbræo
Tunga talar og sanning svorar på domedag
Gamle mennar å unge
Dei gjeve etti gaume
Det va han Olav Åsteson
No hev han fortålt sine draume
Å det va han Olav Åsteson
Som heve sove so lengji