Στην άκρη της γραμμής, η φωνή σου έτρεμε.
Είπες: Δεν αντέχω πια, θα τα κάνω όλα λίμπα, θα σκοτώσω σίγουρα.
Ποια καριέρα, ποια λεφτά, στον κωλόκαιρο να μένω,
να τη βγάζω μες το σπίτι
και να χάνω τα ωραία προς Φωκίωνος μεριά
Θέλω να πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
θέλω τους φίλους μου να βρω, χύμα κρασί να πιω
Θέλω να πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
θέλω τους φίλους μου να βρω, χύμα κρασί να πιω στα ταβερνάκια
Είπα: Έχεις τρελαθεί, είναι λόγοι τώρα τούτοι;
Στο ναυάγιο πώς γυρίζεις πίσω;
Είπε: Τι νόημα έχει να ζω μακριά από όσους και όσα αγαπώ;
Θέλω να πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
θέλω τους φίλους μου να βρω, χύμα κρασί να πιω.
Θέλω να πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια τρίτη στην Καντίνα,
θέλω τους φίλους μου να βρω, χύμα κρασί να πιω
Είπες: Μην ανησυχείς, θα τη βρω την άκρη
κι όταν θα μου 'ρθεις, θα παίρνουμε τους δρόμους.
Τα άγριά μας χρόνια δεν τελειώσανε ακόμα
Σ' αυτό το ραντεβού, δεν ήσουν συνεπής.
Δεν ξέρω πού γυρίζεις,
μα μου κόλλησες, βρε διάολε,
το μικρόβιο της επιστροφής
Κι όταν θα πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
θέλω τους φίλους μας να βρω, χύμα κρασί να πιω
Όταν θα πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
μες στις σκιές και τον καπνό ίσως και να σε δω
Όταν θα πάω πάλι στην Αθήνα, θέλω να βγω μια Τρίτη στην Καντίνα,
μια Τρίτη στην Καντίνα