Het blauw van de hemel ziet groen van de rook De wind is heet en smaakt naar roest IJzervijlsel kleurt de wegen Nu stinkt in de slotgracht de modder en ook De wintertuin is rood en woest Het dorre zand knarst luid om regen Een stormwind opent ieder graf En scheurt door het verleden Trekt bladzijden van de bomen af Er is te veel geleden En in andere tijden vergeet ik mezelf Met een schoorsteen zo zwart als een stenen kanon Geladen met synthetisch lood Heeft Krupp de hemel lek geschoten En raakt de geweldige spot van de zon Die smelt en grijs wordt als de dood En brekend wegzinkt in de goten Een super nougat neon licht Het gas klopt in de buizen De zuurstofkraan gaat gillend dicht De zee kookt in de sluizen En in andere tijden vergeet ik mezelf De hoogovens lopen over het land Met ijzermuilen rood en zwart De intocht der isolatoren Ze steken de steden met zwavel in brand De grote gore ketel barst En niemand meer die het kan horen Breek het bos met cellulose af Verscheur het in atomen De zon glijdt smeltend neer in het graf Om nooit meer om te komen En in andere tijden vergeet ik mezelf In andere tijden vergeet ik mezelf