Os dez de Hollywood escriben o guión
Que dirixe a nosa acción para un mundo mellor
Porque aquí ninguén perde a ilusión
De engraxar este motor coa suor do patrón
Non, non vas parar a máquina
Por ir de voluntario a algún país de África
Maldita hipocrisía de europeo aburguesado
Cazando likes en fotos cos máis necesitados
As cartas sobre a mesa, pasamos de tapetes
De billetes, de banquetes cas obreiras de xoguete
Cando cese a súa festa e queiran espertar
Estarán acurralados, enterrados no mar
Medrará
Nova vida nas ruínas
O martelo ilumina esta noite
Sementamos as uvas da ira
Volverán
Esgotarse as mentiras
Na penumbra sacamos a fouce
Recollemos as uvas da ira
Tinguidas de suor, de sangue e máis de cuspe
Medramos entre laios, entre sal i ferruxe
Marcadas pola terra, polo mar e máis o fume
Tomadas por lacaios, rexeitamos servidume
Patrón é patrón, leve piercing ou smoking
Mellor é morrer, máis que ficar inmóbil
Máis que ficar un zombi, un escravo do sistema
Que non busca solución, só é parte do problema
Solta cabo, incha a vela, o vento sopra forte
Que na ría xa se ve de novo ese horizonte
Isto vai de vida, morte, pero noto nas miradas
Toca xa vencer, xa volta a treboada
Medrará
Nova vida nas ruínas
O martelo ilumina esta noite
Sementamos as uvas da ira
Volverán
Esgotarse as mentiras
Na penumbra sacamos a fouce
Recollemos as uvas da ira
Andamos entre as sombras, vixías como gárgolas
Contando mil naufraxios nun caderno de bitácora
Escritos da diáspora, levanten as súas áncoras
Temos a Pandora suxeitando a nosa ánfora
Van soar na bruma rumores e murmurios
Ocultos agardando, sincronizando os pulsos
Verdugos do seu mundo, gardas dun novo rumbo
Un anel de lume que os calcine cos seus xugos
Tremerán ao vernos como co Burla Negra
Sentirán as mans que coidaron das súas bestas
Un himno de guerra que comeza coa contenda
Fará brotar a paz nesta terra erma
Medrará
Nova vida nas ruínas
O martelo ilumina esta noite
Sementamos as uvas da ira
Volverán
Esgotarse as mentiras
Na penumbra sacamos a fouce
Recollemos as uvas da ira