Eu escoito rock de estadio
Cando non me ve ninguén
Necesito o son de ambiente baixo a pel
O Spinoza de Carballo
Chamábanme cando empecei
Filosofía por amor, pero xa onde foi
Hoxe honro aquel surfeiro
Contra o outono foi bater
Pero o que pode un corpo nunca o saberá ninguén
Un sobriño deixou comigo
Na conserveira preguntan por el
Axusto os lentes e respondo que todo ben
Un día verán a luz os meus escritos
Cando eu non estea, bailade, malditos!
O que pode un corpo nunca o saberá ninguén
(Ah ah ah ah ah ah ah ah)
♪
(Xa-la-la-la xa-la-la-la xa-la-la-la-la)
(Xa-la-la-la xa-la-la-la xa-la-la-la-la)
(Xa-la-la-la xa-la-la-la o que un corpo pode xa-la-la-la-la)
(O que pode un corpo Xa-la-la-la pode)
(Xa-la-la-la o que un corpo pode xa-la-la-la-la)
♪
Eu escoito rock de estadio
Non é malo se fai ben
Vou da lata ao mar, no mar salto outra vez
A substancia desta vida
É tan extensa que xamais se ve
Pero detrás de Clarence Clemons tócoa co pé
E dedicaranme as letras do paisiño
Cuspide na tumba, coidade o sobriño
P'ra que non se perda neste gueto portugués
Un día verán a luz os meus escritos
Borremos a morte, cantade comigo
O que os corpos poden nunca o saberei nin eu!
(Ah ah ah ah ah ah ah ah)
(Ah ah ah ah ah ah ah ah)
(Ah ah ah ah ah ah ah ah)