Mos më thuaj se ti do të ikësh tash, Pa shumë zhurmë, e pa shumë bujë, mos thuj! Mos më thuaj, se kjo është nata e fundit bashkë, Rrugët na ndahen, e na mbesim të hujë E nëse ti do t'ikësh nesër, Çaj s'do t'pijmë ma n'park, Unë do t'vij aty i heshtur, Do t'shikoj nga larg Kush e di... Mbase jeta kaq kohë kishte, Për ne të dy, Nji botë tjetër, ma e mirë do t'ishte Por, unë e di... Asgjë tjetër nuk e ka ma atë hijeshi, Që e sjell veç hija jote, Sa herë që shfaqesh ti! Të ftohtë si akull jam mësuar të t'kem përballë, Dhe nuk e di nëse e lumtur, Je vallë?! Me buzët e ngrohta, ti prap te ftohta i ke ato fjalë, Të ftohtë si akull jam mësuar të t'kem përballë! Kush e di... Mbase jeta kaq kohë kishte, Për ne të dy, Nji botë tjetër, ma e mirë do t'ishte Por, unë e di... Asgjë tjetër nuk e ka ma atë hijeshi, Që e sjell veç hija jote, Sa herë që shfaqesh ti!