როცა ქუჩაში დღისით, მზისით, შენს ფეხებთან კლავენ კაცს. როცა ფიქრობ, რომ პასუხი იცი და იმედით უმზერ ცას. როცა ოთახში მარტო ზიხარ, ვერ იხსენებ რისი გწამს. და მარადისობაზე ფიქრში, ელოლიავები წამს. შენ ხვდები, რომ ვერაფერს ხვდები, იბადები და ნელ-ნელა კვდები. როცა თავიდან ახელ თვალს, იფურჩქნები და ისევ ხმები. როცა ეძებ საკუთარ თავს და უსმენ გულის ხმას. შენ იპოვი რასაც ეძებ, თუ არ დაყრი ფარ-ხმალს. ეძებ შენს თავს, ეძებ შენს მსგავს. როცა უყურებ როგორ კარგავს, სამყარო ცხოვრების აზრს. როცა უყურებ როგორ ართმევს, მოხუცი სიცოცხლეს ბავშვს. როცა უყურებ შენს თავს და ხედავ ვიღაც სხვას. როცა დინებას მიყავხარ და ამაოდ ეჭიდები ხავსს. შენ ხვდები, რომ ვერაფერს ხვდები, იბადები და ნელ-ნელა კვდები. როცა თავიდან ახელ თვალს, იფურჩქნები და ისევ ხმები. როცა ეძებ საკუთარ თავს და უსმენ გულის ხმას. შენ იპოვი რასაც ეძებ, თუ არ დაყრი ფარ-ხმალს. გთხოვ, ნუ დაყრი ფარ-ხმალს.