Ek ken 'n ou, ou liedjie Van lewenswel en wee Van lank-vergane skepe in Die kelders van die see Die woorde is vergete En tog, die deuntjie draal Soos vaag-bekende grepies in 'N Baie ou verhaal Van swerwers sonder rigting Van soekers wat nooit vind En eindelik was almal maar Net kinders van die wind Gesigte, drome, name Is deur die wind verwaai En waarheen daardie woorde is Sou net 'n kind kon raai Swerwers sonder rigting Soekers wat nooit vind En eindelik was almal maar Net kinders van die wind