Aurea prima sata est aetas, que vindice nullo Sponte sua, sine lege fidem rectumque colebat. Postquam Saturno tenebrosa in Tartara misso Sub Iove mundus erat, subiit argentea proles, Auro deterior, fulvo pretiosior aere. Tertia post illam succesit aena proles, Saevior ingeniis et ad horrida promptior arma, Non scelerata tamen. de duro est ultima ferro. Protinus inrupit venae peioris in aevum Omne nefas: fugere pudor verumque fidesque; Neve foret terris securior arduus aether, Adfectasse ferunt regnum caeleste Gigantas Altaque congestos struxisse ad sidera montes. Tum pater omnipotens misso perfregit Olympum Fulmine et excussit subiectae Pelion Ossae. Obruta mole sua cum corpora dira iacerent, Perfusam multo natorum sanguine Terram Inmaduisse ferunt calidumque animasse cruorem, Et, ne nulla suae stirpis monimenta manerent, In faciem vertisse hominum. sed et illa propago Contemptrix superum saevaeque avidissima caedis Et violenta fuit: scires e sanguine natos.