Wij blijven geloven, Dat onder miljoenen De Heer van de schepping Een plan met ons heeft, Waarin zich zijn heil en Mijn twijfels verzoenen En dat aan elk leven Betekenis geeft. En ook dat zijn boodschap De mens kan bevrijden Hoe vast ook verstrikt In het web van de tijd; Nog steeds kan vertroosten, Verlichten, bevrijden, Wanneer hier de levens- Baan uitzichtloos lijkt. En dat Hij ons telkens De durf weer wil geven, Ook nu in een wereld Van steen en metaal, Om buiten onszelf Voor de ander te leven; Ons kleine begin Van zijn groot ideaal, Dat werkelijkheid wordt als Het oog van de volken Zich niet meer vergeefs Naar de horizon richt En 't morgenrood rijst Dat zijn komst met de wolken Verkondigt in duizen- Den kleuren van licht.