Ποίημα, δεν θέλω ποίημα
Θέλω πάνες και μωρομάντηλα
Θέλεις ποίημα, ξηρά τροφή και χυμούς
Η γιαγιά μου απ' τα Πατήσια
Και η άλλη απ'τα Χανιά, δε ζουν
Ο θάνατος αποφεύγεται με δυσκολία
Είναι ίσως μια χελώνα
Που σε πλησιάζει στον ύπνο
Ονειρεύτηκα τη συμμαθήτρια και το φιλί
Ποίημα, λες (για μας είναι όχι άλλο φως)
Δεν θέλω ποίημα
Θέλω χαρτιά υγείας και σερβιέτες
Θέλεις ποίημα (πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να φύγουμε)
Φρούτα και μπισκότα Παπαδοπούλου
Τα δικά μας κορνιζαρισμένα πτυχία
Σπάνε μερακλίδικα στους τοίχους (Όλο θες να με κάνεις να κλαίω)
(Ούτε ένα βήμα μου λες, ούτε ένα βήμα δεν κάνεις)
Η φίλη απ' τα Βριλήσσια
Και ο κολλητός από το πάνω διαμέρισμα, δε ζουν
Όλα τόσο αληθινά και άσχημα
Όταν ξυπνάμε ο ένας μακριά απ'τον άλλο
Όλα τόσο αληθινά και άσχημα
Όταν ξυπνάμε ο ένας μακριά απ'τον άλλο
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Θα γίνουμε και μεις ηλίθιοι;) (Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
Ποίημα, δεν θέλω ποίημα
Θέλω γάλα σε σκόνη και αδιάβροχα
Αντιεμετικά σιρόπια και καραμέλες για τον λαιμό
Τα δικά μας τα αύριο πατικωμένα στην ντουλάπα
Κάτω από τα χειμωνιάτικα ρούχα
Ονειρεύτηκα τη συμμαθήτρια και το φιλί
Στην πιλοτή δίπλα στην τριανταφυλλιά
Και στο μαύρο Audi του πατέρα της
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
(Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας)
Όλα τόσο αληθινά και άσχημα
Όταν ξυπνάμε ο ένας μακριά απ'τον άλλο
(Και τι δεν θα 'δινες για ένα ποτήρι ληγμένο γάλα)
(Και τι δεν θα 'δινες για λίγο μουχλιασμένο τυρί)
Όλα τόσο αληθινά και άσχημα
(Και τι δεν θα 'δινες για λίγο μουχλιασμένο τυρί)
Όταν ξυπνάμε ο ένας μακριά απ'τον άλλο
(Και τι δεν θα 'δινες για λίγο μουχλιασμένο τυρί)
(Και τι δεν θα 'δινες για ένα ποτήρι ληγμένο γάλα)
Κάθε φορά που κλείνουμε τα μάτια μας γεννάμε μυστικά
Μαύρες σταφίδες και μάρσιπους για μωρά